Dat mooie glimmende goud dat vele huwelijken heeft bezegeld. Het bestaat langer dan de mensheid, maar blijft een mysterieus metaalsoort. Zo is het in de islam verboden voor de man om gouden sieraden te dragen, maar wat is de wijsheid hierachter? En wordt dit bevestigd door de wetenschap? Schuilt er een duistere kant achter het mystieke goud?
Nanodeeltjes
De huid is het grootste orgaan waar de mens over beschikt. Het dient verschillende functies en een daarvan is dat het een barrière vormt dat het interne scheidt van het externe. De poriën waar onze huid uit bestaat, hebben een bepaalde poriegrootte waardoor niet alles ons lichaam in kan komen. Zo kunnen ziekmakende virussen en andere pathogenen de huid bijvoorbeeld niet binnendringen. Nanodeeltjes zijn daarentegen wel in staat om de huid te penetreren. Daarom is het belangrijk om meer inzicht te creëren over in hoeverre wij ons daarmee bezig moeten houden.
Algemeen bekend is dat wij zalfjes en crèmepjes gebruiken die uit componenten bestaan die in staat zijn de huid te penetreren. Anders zouden deze uiteraard geen effect hebben en dus nutteloos zijn. Maar wat de meesten niet weten is dat ook de metalen voorwerpen die in contact komen met onze huid een dergelijk effect hebben. Denk hierbij aan sieraden, maar ook aan accessoires, zoals horloges. De metalen geven niet zomaar deeltjes af, maar doen dit bijvoorbeeld op het moment van zweten. Tegenwoordig worden in meerdere cosmetica en verzorgingsproducten (o.a. zonnebrandcrèmes) titanium dioxide verwerkt. Dit stofje vergroot ook de opname van de nanodeeltjes in de huid. In dit artikel gaan we dieper in op het enige geel gekleurde metaal: goud. Zoals Howard I. Maibach in zijn boek Copper and the Skin vermeld komen gouddeeltjes vrij bij het dragen van gouden sieraden. Deze deeltjes zijn ter grootte van nanodeeltjes en zijn in staat de huid binnen te dringen (Sonavane et al. (2008) en Filon et al., 2011).
Gold indeed is a very precious metal
Na penetratie komen de nanodeeltjes terecht in de bloedbaan. Eenmaal in het bloed kunnen ze zich verspreiden over het lichaam. Volgens Khan et al. (2013) heeft goud zowel pro- als anti-inflammatoire eigenschappen. Dit houdt in dat de goudatomen enerzijds het immuunsysteem onderdrukken en anderzijds wakkeren zij deze juist aan. De effecten van het opwekken zijn grootschaliger.
Dit verklaart waarom al meer dan 5.000 jaar het mystieke goud wordt gebruikt voor medische doeleinden. Mensen met een verzwakt lichaam hebben er baat bij als het immuunsysteem een zetje krijgt. Zo wordt goud weleens toegepast om kankercellen tegen te gaan, bij huidaandoeningen of bij reumatische aandoeningen. Ook de acupuncturist gebruikt, afhankelijk van de kwaal, ofwel zilveren ofwel gouden naalden.
Goudeerlijk
Er hangt echter een prijskaartje aan het dragen van goud. Eenmaal in het bloed is het in staat om verschillende eiwitten te binden. Wetenschappelijke onderzoekers zoals Lawrence et al. en Coke et al. hebben het onder andere over de eiwitten globuline, lipoproteine en fibrinogenen. Een ding is zeker; het goud heeft altijd een eiwit gebonden en komt dus niet vrij voor in het bloed. Andere onderzoekers, zoals Heidi Dietrich gaan zelfs een stapje verder en hebben aangetoond dat goud ervoor zorgt dat de gebonden eiwitten vervormd worden. Dit houdt in dat er ‘dingen’ ontstaan die lichaamsvreemd zijn. Het lichaam zal direct in actie komen door het immuunsysteem te alarmeren en te activeren. Een ontstekingsreactie wordt op gang gebracht en het lichaam doet haar best om van de vreemde ‘eiwitten’ af te komen.
Alles wat lichaamsvreemd is, roept dus inflammatie op. Zoals eerder is gezegd, kan dit helend werken bij een verzwakt persoon -afhankelijk van de kwaal. Maar bij een gezond persoon is goud in staat een ziekteproces te initiëren. Zo kan o.a. een allergische en toxische reactie teweeg worden gebracht.
Het verboden goud
Profeet Mohammed vrede zij met hem heeft meerdere hadiths achtergelaten over het dragen van goud. Zo vertelde ‘Ali dat de profeet zijde in zijn rechterhand nam en goud in zijn linker hand en vervolgens zei: “Deze twee zijn haram voor de mannen onder mijn volgers.” Deze hadith staat vermeld in Sunan At-Tirmidhi en in An-Nasai.
Waarom zou de profeet vrede zij met hem dit wel voor de mannen en niet voor de vrouwen verboden hebben? Sommige geleerden gaan uit van de karakters van deze twee materialen, dat deze vrouwelijke eigenschappen hebben en dus niet toegekend zijn aan de man. Andere islamitische geleerden benadrukken de luxueuze kant ervan. Volgens hen zou het gaan om een sociale kwestie, waarbij het leiden van een luxueus bestaan leidt tot verzwakking van de naties en uiteindelijk hun ondergang. Allah weet het beter, hoe het zit op geestelijk niveau, maar op fysiek niveau kunnen er wel met zekerheid uitspraken worden gedaan.
De gouddeeltjes bevinden zich voornamelijk in het bloed en zorgen daar voor de meeste problemen die uiteindelijk kunnen leiden tot toxiciteit. Wetenschappelijke geluiden laten weten dat de impact van het dragen van goud op het langer termijn voor de mannen nadelig is. Waar de vrouw wel over beschikt, maar de man niet heeft, is de capaciteit om eens per maand afvalstoffen te lozen. Tijdens haar menstruatie verwijdert de vrouw lichaamsvreemde stoffen uit haar bloedsysteem, waardoor de kwalijke effecten van goud teniet worden gedaan. Een dergelijk effect kan ook met hijama (aderlating) bereikt worden. Of dit de wijsheid achter de woorden van de profeet (vrede zij met hem) is, dat weet Allah beter, maar het is wel de heersende theorie.
Ash of Gold – Goud en vruchtbaarheid
Daarnaast is het zo dat de eigenschappen van de gouden nanodeeltjes maken dat deze de wanden van de bloedbanen kunnen penetreren. Hierdoor zijn ze in staat in weefsels terecht te komen. Accumulaties van goud vindt met name plaats in de lever. Wat voor een rol goud in de lever speelt is echter nog niet bekend.
Het gerucht gaat dat goud in ieder geval wel invloed heeft op de vruchtbaarheid. In de Ayurvedische geneeskunde wordt gesproken van ‘Swarna Bhasma’ (Ash of gold). Dit wordt toegepast om de onvruchtbaarheid bij de mannen te behandelen. Artikelen die de effectiviteit van de goudtherapie bevestigen of tegenspreken zijn (nog) niet gepubliceerd.
Wetenschappers bediscussiëren ook nog de rol van goud bij de vruchtbaarheid van vrouwen. Gezegd wordt dat bij de dames goud juist een zwangerschap in de weg zou staan, maar daar zijn geen wetenschappelijke bewijzen voor gevonden. Het is in ieder geval het proberen waard voor de vrouwen die moeite ondervinden om zwanger te worden om dit te onderzoeken.
Goud heeft dus zo haar voor- en nadelen, maar veel is nog onbekend over de werking en effecten ervan. Afhankelijk van de staat van een persoon kan besloten worden om wel of geen goudtherapie te ondergaan. Met de komst van de islam is in ieder geval duidelijk geworden dat de lichamelijke effecten van goud voor de vrouw voordeliger zijn dan die voor de man. Het is mogelijk dat de toekomst zal uitwijzen dat er positieve effecten verbonden zijn aan het dragen van goud voor de vrouw. Eén ding is in elk geval duidelijk: niet alles wat blinkt is goud en niet alles rondom goud blinkt.
