Ik zie studenten langslopen. Steigerbouwers roken, die hadden vast pauze. Docenten rennen die te laat zijn voor het geven van een college. De lucht is blauw, maar door de hoge gebouwen valt het haast niet meer op. Alsof gebouwen iets te verbergen hebben wat we niet mogen weten. Op het pleintje staat een tostikraam en ik loop die richting op.
En daar liep ik dan met mijn hoofd naar beneden. Denkend aan de afgelopen week wat ik allemaal had gedaan. Ik had te weinig tijd besteed aan mijn studie. Veel te veel bezig geweest met activisme. Een stem in mijn hoofd die de hele tijd tegen me praat en zegt dat ik de studiestof niet snap. Dat ik de colleges niet kan volgen omdat ik met mijn hoofd nog met andere zaken bezig ben. Dat ik het allemaal gewoon niet waard ben. Zo’n stemmetje hoor ik wel vaker. Ze zeggen wel eens dat het je geest is. Ze zeggen wel eens dat je daar niet op moet letten. Anders word je er gek van.
Word ik nou de hele tijd bekeken door iemand of is dat slechts mijn verbeelding?
Zonder dat ik het in de gaten heb stuit ik op een jongeman die leden werft voor de VARA, de omroep die dreigt te worden wegbezuinigd. ”Wat ben jij een mooie jongen op zo’n zonnige dag”, zegt de VARA-jongen tegen mij. Ik dacht: God allemachtig! Kon je geen betere openingszin verzinnen of zo? Ik heb al een stemmetje in me hoofd die zegt dat ik waardeloos ben, en dan kom jij met dat ik een mooie jongen ben op een zonnige dag. Ik stond echt versteld. Ik wist echt niet wat ik moest zeggen. Dat stemmetje in me hoofd verdween ineens zomaar in het niets. Zo van: zoek het maar lekker zelf uit, ik ben weg. Lekker zo’n stemmetje. Ik wou dat dat stemmetje wat tegen die VARA-jongen had gezegd. ”Beste VARA-jongen, ik ga ervan uit dat je het goed bedoelt, maar ik ben vast de driehonderdste student die je aanspreekt met mooie jongen/meisje. Hoe geloofwaardig komt dat nou over? Blijkbaar is het een gewoonte bij jou geworden. Laat me maar met rust. En zoek iemand anders uit voor je VARA-lidmaatschap”, zei mijn stemmetje.
In mijn hoofd stonden de zaken er heel anders voor dan wat ik had gezegd.
De VARA-jongen vroeg: ”Kijk jij weleens televisie?” Toen moest ik aan mijn docent denken die zei dat je vooral tv moest kijken omdat daar de meest ongelooflijke onzin op was. Weer dat stemmetje. Ik dacht dat-ie weg was. Waarschijnlijk komt zo’n stemmetje terug als je ergens aan denkt. Dus als ik denk, dan hoor ik een stemmetje? ‘k Stond er nooit bij stil.
”Ja, ik kijk weleens naar de tv. Heel af en toe hoor. Maar niet altijd”, zei ik.
”Kijk je ook naar De Wereld Draait Door”, zei de VARA-jongen.
”Ja”, zei ik. ”Soms.”
”Wat voor cijfer geef je het programma?”
Ik dacht echt dat ik doordraaide en weer hoorde ik een stemmetje zeggen: ”Geef het een 7 of een 8. Straks heb je een onvoldoende voor je tentamen.” Jij ging toch weg?, zei ik tegen mezelf.
“Ik geef het programma een 7. Van Nieuwkerk kan goed presenteren”, zei ik tegen de VARA-jongen.
Echt, na 5 minuten met de VARA-jongen gesproken te hebben was ik gewoon VARA-lid geworden voor 5,75 euro per jaar! Ik was niet zo blij hoor. Het stemmetje kwam weer op en zei: je bent dik belazerd. Hij roept een paar woorden die je aandacht gelijk trekt en hij heeft je meteen te pakken. Je was zijn prooi. Dombo.
Ik liep naar de collegezaal en ik zat de hele tijd met het gevoel dat ik belazerd was. Stel dat het gewoon een minimale actietarief is van 5,75 euro en dat je de volgende maand 50 euro moet gaan dokken voor een omroep met programma’s die je toch haast nooit bekijkt.
Zo kan het dus ook: zonder mooie woorden die inhoudsloos zijn
Op advies van mijn stemmetje ging ik maar weer terug naar de VARA-jongen. Die was in gesprek met een andere toekomstige VARA-lid, dat ook ten prooi is gevallen voor de guerilla-marketing van de VARA-jongen. Gelukkig sprak ik een VARA-meisje. Ik had een goed gesprek met haar en al mijn twijfels werden weggenomen. Zo kan het dus ook: zonder mooie woorden die inhoudsloos zijn.
Kort gezegd, mijn stemmetje in mijn hoofd werkt altijd twee kanten op. Goed en slecht. Het is maar net wat je kiest op dat moment. Word ik nou de hele tijd bekeken door iemand of is dat slechts mijn verbeelding? Mijn stemmetje geeft aan van beiden. Dus zal het ook zo zijn.
