December is in Nederland een echte feestmaand, die soms ook opeens snel weer voorbij is. Sinterklaas is terug naar Spanje, de kerstboom afgetuigd, de oliebollen verorberd, het vuurwerk afgestoken.

Voor moslims kan december een verwarrende tijd zijn. Sommigen van ons kopen ‘toch maar’ een kerstboom. De reden is dat de kinderen ‘er zo graag bij willen horen op school’ of omdat ze het eigenlijk best gezellig vinden met al die lichtjes.

Bewust níet meedoen, is voor sommigen een brug te ver.

De eerste generatie leerde ons: Sinterklaas en Kerst zijn haram (verboden) en daarmee was vaak de kous af. Wat er dan precies verboden aan was, werd niet uitgelegd. Nu zijn we zelf vader of moeder en willen we wel uitleg geven, maar ontbreekt het ons wellicht aan kennis om hierover een betekenisvol gesprek met onze kinderen aan te gaan.

Zo’n gesprek voeren is ook best lastig. Anders zijn kost namelijk extra energie, lef en creativiteit. Want niet meedoen, betekent alternatieven bedenken. Ten eerste om jezelf niet te laten overspoelen door de opeenstapeling van feesten. Ten tweede om te zorgen dat onze kinderen zich goed voelen bij het anders-zijn. Niet buitengesloten, maar juist bewust van – en daarmee trots op – hun geloof.

Best wel een flinke opgave dus. Ook omdat het belangrijk is om iedereen die de feestdagen wél wil vieren – buren, collega’s en soms zelfs je eigen familie – in hun waarde te laten. Dat kan door stevig in je schoenen te staan: het geeft rust in jezelf én duidelijkheid voor anderen!

Standvastig(er) worden is een proces. Het begint met nadenken over de volgende 5 punten:

– 1 –
De profeet leerde ons:
Voel je zeker in je anders zijn

Mensen die zware ontberingen overleven én mensen die heel succesvol zijn, blijken het volgende gemeen hebben. Ze voelen zich op hun gemak met het feit dat ze opvallen en vinden het niet erg om anders te zijn dan anderen, als dat nodig is. Onze profeet vrede zij met hem, waarschuwde daar ook voor: “Wie een andere groep mensen imiteert, wordt één van hen”. Je standvastig voelen in je geloof is dus het advies. Daarom vragen we Allah in elk gebed – in soera Al Fatiha (De opening) – om “ons te leiden op het rechte pad”, en dus niet op het pad “van degenen op wie de toorn rust” en niet “dat van de dwalenden”.

Niemand vindt het leuk om zwak of als een verdacht persoon over te komen. En dat is wel wat er nu op grote schaal met moslims gebeurt. Als logische tegenreactie verbergen sommigen hun geloof voor de buitenwereld en doen mee met wat de samenleving van hun verwacht, dus ook met hun feestdagen. Een grote nadeel van zo’n dubbelleven is dat je jezelf opscheept met een minderwaardigheidscomplex.

De alles overheersende cultuur ‘wint’ van iedereen die een andere manier van leven heeft

En dat is helemaal niet nodig. Want er zijn genoeg andere groepen die niet aan Sinterklaas en Kerst meedoen. Bijvoorbeeld omdat ze gekant zijn tegen de vercommercialisering van het feest en kiezen voor een sobere viering. Joden vieren geen kerst omdat zij niet geloven in Jezus als de messias. Ook boeddhisten of atheïsten hebben er – net als moslims – moeite mee dat de alles overheersende cultuur het ‘wint’ van hun manier van leven. Er zijn zelfs groepen christenen die niet meedoen, omdat ze er tegen zijn dat heidense symbolen (zoals de kerstboom) gecombineerd worden met het geboorteverhaal van Jezus.

Allemaal mensen die uit eigen keus niet meedoen. Die geen compromissen (willen) sluiten over zaken die voor hen belangrijk zijn; een boodschap die op veel plekken in de Koran terugkomt. Dus waarom zou je als moslim wél meedoen? Je hoeft jezelf niet op te zadelen met een identiteitscrisis, want je kunt exclusief kiezen voor onze eigen feesten. Je volgt daarmee het advies van onze profeet, die hierover zei:

“Allah heeft jullie (in plaats van deze feesten) iets geschonken dat beter is, namelijk Eid-ul-Adha en Eid-ul-Fitr.” (Aboe Dawoed, an-Nasaai, Ahmad)

-2-
De Koran waarschuwt:
Dit zijn de gevolgen van je minderwaardig voelen

Toen de profeet vrede zij met hem naar Hunain ging, kwam hij langs een boom die de afgodenaanbidders Dhat Anwaat (geluksboom) noemden waarop ze hun wapens hingen. De metgezellen van de profeet zeiden:  “O boodschapper van Allah, regel ook een geluksboom voor ons, net zoals zij Dhat Anwaat hebben.” De profeet zei:

“Soebhan Allah” (God zij geprezen). Dit is net als wat het volk van Moesa (Mozes) vroeg toen ze zeiden: “Maak ons een god als hun goden.” Bij Degene in Wiens hand mijn ziel is. Jullie zullen zeker de tradities volgen van degenen vóór jullie.” (Tirmidhi: 2180)

Na generaties lang onderdrukt te zijn geweest door Firawn (de Farao) leden de Israëlieten aan een minderwaardigheidscomplex. Ondanks dat ze door God bevrijd waren en Zijn Macht met eigen ogen hadden mogen aanschouwen bij de zee! Hierdoor, en omdat het gras aan de overkant altijd groener lijkt, kregen ze de neiging om de volkeren waar ze tegenop keken te imiteren. In deze tijd, waarin de islam wordt afgeschilderd als een kwaadaardige religie en moslims als terrorist, zouden onze kinderen zich ook minderwaardig kunnen voelen. Daarom moeten we als ouders waakzaam zijn en niet dezelfde fout maken.

-3-
Wij hebben ons eigen verhaal:
Wij geloven in Isa (Jezus) als profeet

God heeft zijn laatste profeet, Mohammed vrede zij met hem, gestuurd omdat steeds meer mensen in de wereld gedwongen of beïnvloed werden om te geloven dat de Schepper een zoon zou hebben.

En zij zeiden: ‘De Barmhartige heeft zich een zoon genomen. Voorzeker jullie zijn met iets verwerpelijks gekomen. De hemelen staan daardoor op het punt om open te barsten en de aarde om open te splijten en de bergen om uiteen te vallen! Omdat zij een zoon toeschrijven aan de Barmhartige. (Koran 19:88-91)

Voorwaar, Allah vergeeft niet dat aan Hem deelgenoten worden toegekend, maar Hij vergeeft daarbuiten aan wie Hij wil. En wie deelgenoten aan Allah toekent, waarlijk, hij heeft ver gedwaald. (Koran 4:116)

Kerstmis is algemeen aanvaard als de herdenking van de geboorte van Jezus als de zoon van God. Die aan het kruis zou sterven om de mensen die in dat concept geloven te bevrijden door hun zonden op zich te nemen. Moslims geloven dat het onmogelijk is om de twee concepten van ‘bevrijding van de mensheid’ naast elkaar te laten bestaan: ‘het offer van Gods zoon’ tegenover ‘de openbaring van de Koran’. Dit is een fundamenteel verschil tussen de moslims en de christenen en de enige oplossing is dat we het ‘eens zijn dat we het oneens zijn’.

Zie voor meer over dit onderwerp de video hieronder:

-4-
Alleen Allah heeft goddelijk kwaliteiten:
Heiligen zijn geen halve goden

Eeuwenlang had Jezus vrede zij met hem niet het alleenrecht op de goddelijke kwaliteiten die het christendom aan hem toeschrijft. Ook vele heiligen, het woord zegt het al, zouden over die ‘exclusieve’ rechten beschikken. Dit wordt duidelijk uit de kerstliedjes die de kinderen in vele landen wereldwijd op school aanleren.

“Santa Claus is coming to town;
He sees you when you’re sleeping,
He knows when you’re awake.
If you’ve been bad or good,
So be good for goodness sake…”

In Nederland speelt Santa Claus geen rol van betekenis. Alhoewel….. eigenlijk zijn Santa Claus en Sinterklaas één en dezelfde figuur. Santa Claus, oftewel de kerstman, is in Amerika een folkloristische figuur die cadeautjes uitdeelt aan kinderen. Hij is in feite een kopie van (de traditie van) Sinterklaas die de Nederlandse kolonisten mee namen naar Amerika. Alleen de datum werd aangepast van 5 naar 25 december, en het accent werd verlegd van de sterfdag van Sint Nicolaas naar de geboortedag van Gods zoon.

Nederlandse kolonisten brachten de traditie van Sinterklaas mee naar Amerika.

Maar ook in Nederland krijgt Sinterklaas goddelijke kwaliteiten toegedicht. Het was niet voor niets dat de calvinistische protestanten geprobeerd hebben het feest af te schaffen omdat ze de heiligenverering zagen als afgodendienst. Het feest was echter te populair, het volk won.

De rol van Sinterklaas is door de eeuwen heen wel veranderd, maar nog steeds zou hij beschikken over het Grote Boek, waar alle kindernamen in zijn geschreven en alle stoute dingen die kinderen gedaan hebben. Dit botst met de basis van het geloof van de moslims: tawhid, de eenheid van God. Er is niets of niemand anders die het waard is aanbeden te worden dan Allah. Hij is Degene die Alwetend en Alziend is. Hij is Degene die onze gebeden hoort die wij uitspreken of fluisteren. De liedjes die de kinderen zingen, kun je daarom niet afdoen als “onschuldig” en de feesten niet als “onschuldige kinderfeesten”.

Je vertroebelt daarmee het geloof van kinderen in de eenheid van Allah, wat dé reden is van de openbaring van de boeken, voor het zenden van de boodschappers naar de mensheid, en voor het bestaan van het paradijs en de hel. Kinderen kunnen er van in de war raken en gaan twijfelen aan de belangrijkste boodschap van de Koran. Kinderharten zijn als sponzen die alles opzuigen waar ze aan worden blootgesteld en wij moeten als ouders en opvoeders hun harten beschermen. We zullen hierover verantwoording moeten afleggen op de Dag des Oordeels.

De profeet zei:

“Ieder van jullie is een hoeder en verantwoordelijk voor wat onder zijn hoede is gebracht. De heerser is een hoeder en is verantwoordelijk voor zijn volk. De man is een hoeder voor zijn gezin en is verantwoordelijk voor degenen die onder zijn hoede vallen. De vrouw is de hoedster in het huis van haar echtgenoot en is verantwoordelijk voor degenen die onder haar hoede vallen…” (Boecharie en Moeslim)

-5-
Moslim zijn is een geschenk:
Geef dit gevoel door aan je kind(eren)

Tot slot is het belangrijk om de beruchte “Maar waarom dan?’-vragen van onze kinderen altijd serieus te nemen en zo goed mogelijk te beantwoorden. Als wij hen niet helpen om de wereld te begrijpen, zullen anderen – zoals school, vriend(inn)en of de media – dat voor ons doen!

Neem “Waarom dan?”-vragen altijd serieus.

Probeer thuis veel over islam te praten op een positieve manier. Kijk en lees met hen: boeken en series over het leven van de profeet Mohammed, de wonderen van de natuur en vertel over jouw eigen ervaringen met ‘anders zijn’. Beperk hun tijd op tablet of smartphone en ga er samen op uit. Praat met de school van je kinderen over de reden waarom je als gezin niet meedoet aan de feestdagen. Verzin samen met de docenten een goede manier om hier mee om te gaan. En bedenk daarbij dat voor veel docenten islam ook iets relatief onbekends is. Maak beide Eids extra bijzonder, zodat je kind echt uitkijkt naar onze eigen feesten.

Laat het moslim zijn voelen als een zegen, een bijzonder geschenk van Allah. Amien.

Bron: Muslimmatters.org. Hoofdfoto: Pixabay / Saint Nicholas