Je bent niet in de wereld om niets te doen. Je bent in de wereld om vooruit te komen en te transformeren; een persoonlijke groei door te maken. Dat kan alleen als je jezelf goed kent en goed voor je ziel zorgt. In de eerste plaats betekent het, dat je de behoeften van je ziel erkent en eert. De islamitische geleerde en filosoof Ibn Al Arabi uit de twaalfde eeuw zei ooit: “Man ‘arafa nafsah, faqad ‘arafa Rabbah” oftewel: “Wie zichzelf kent, kent Zijn Heer.”
Ibn Al Arabi schreef een lange verhandeling over de ware zelfkennis en de kennis over de Rabb, wat doorgaans wordt vertaald met Heer, maar wat zoveel meer inhoudt. Hij onderscheidt daarbij Rabb van God Zelf. Allah is Rabbil ‘Alamien oftewel Heer van de Werelden. Hij identificeert de Rabb als de Opvoeder, de Begeleider of Mentor – zoals in hoe een ouder zijn kind opvoedt en begeleidt. En hij gaat er vanuit dat wijzelf ook onze persoonlijke mentor hebben die onze potentiële vervulling is, of onze te vervullen lotsbestemming die ons regelmatig en onverbiddelijk tot de orde roept. Deze persoonlijke mentor zouden we in deze tijd onze innerlijke leermeester noemen.
Je ware zelf
Het is de ware, gewillige en liefdevolle overgave aan de Rabbil ‘Alamien die ervoor zorgt dat de grip die het ego op ons uitoefent, zal verzwakken. Dit maakt het mogelijk voor ons ware zelf, dat afkomstig is van Allah, om terug te keren naar de essentie en te vertrouwen op deze gids in het leven.
Hoe leer je je ware zelf kennen? Hoe leer je nu te luisteren naar en te vertrouwen op je innerlijke leermeester? Wat houd jou tegen om je over te geven. En wanneer ben je nu echt ‘in overgave’?
-
Angst en onrust zijn de oorzaak van nagenoeg elke ziekte of aandoening
Onrust of ongerustheid is de angst voor het onbekende, bezorgdheid of je in je onderhoud kan voorzien en vrees voor de toekomst. Het is de taak van ongerustheid om je uit balans te houden en ervoor te blijven zorgen dat je jezelf geen toestemming geeft om tot rust te komen en je goed te voelen. Het idee dat je wordt opgedrongen is, dat je onverantwoordelijk zou zijn als je níet ongerust bent, over jezelf of over een ander. Het wordt bijna van je verwacht dat je je zorgen maakt over de toekomst.
De Profeet Mohammed ﷺ zei dat de wereld opgedeeld is in twee kampen: Dar us-Salam (Huis van Vrede) en Dar ul-Harb (Huis van Oorlog). In plaats van deze begrippen als puur politieke begrippen te beschouwen, zou je ze ook met je innerlijke toestand kunnen vergelijken. Dar us-Salam kun je vergelijken met de staat van innerlijke vrede waarbij gevoelens van veiligheid, overgave, vertrouwen en heling horen. Dar ul-Harb is de innerlijke oorlog die woedt, veroorzaakt door angst, onrust en achterdocht met ziekte tot gevolg.
In welke staat verkeer jij?
-
Je kunt voor innerlijke vrede kiezen
Iedereen heeft het liefst een leven zonder zorgen. Je voelt je vrij als je je geen zorgen maakt. Besef dat je zorgen maken een keuze is. Je kunt er voor kiezen om de gedachten die jou zo pijnigen te veranderen, om te keren. Je zult innerlijke vrede voelen als je voor zorgeloosheid kiest. Angst en onrust verstoren de positieve energie van vrede.
De verstoring begint met zorgen die we ons maken over onszelf of een geliefde, of de onrust die je ervaart over bijvoorbeeld het weinige geld dat op de rekening staat. Dat laatste is de eerste breuk met het onschuldige en goede vertrouwen dat we hebben in Allah en dit heeft zeker ook effect op onze aanbidding en overgave.
“Als jullie werkelijk op Allah zouden vertrouwen, zou Hij jullie je voorziening geven zoals Hij dat doet voor de vogels die ‘s ochtends hongerig hun nest verlaten en met een volle buik ‘s avonds terugkeren.”
(Tirmidhi en Ibn Majah, sahih).
Kinderen worden geboren zonder zorgen en zijn volledig in vertrouwen en in aanbidding. Dat is de reden dat de Profeet Mohammed ﷺ zei dat alle kinderen moslim zijn – met andere woorden: in overgave zijn. Het is belangrijk om kinderen te onderwijzen over verantwoordelijkheid. Helaas zijn de verantwoordelijkheden die we kinderen leren vaak gebaseerd op verplichtingen en op zorgen die wij ze aanpraten, in plaats van op liefde voor en vertrouwen op Allah.
-
Een stevige verbinding met je kern, is de sleutel tot elk succes
Door slechts te denken aan succes, zorg je er al voor dat je zorgen verlicht worden. Probeer het visueel te maken: je een voorstelling te maken van het succes dat je in de toekomst zal hebben. Als je het lastig vindt om je iets in te beelden, is het fijn om daarin begeleid te worden. Het zal je echt helpen.
Maar let op: uiterlijk succes is niet duurzaam en zal niet de voldoening geven zonder innerlijk succes. Al de lezingen en boeken die gaan over succes, zijn gebaseerd op het ont-dekken van je-zelf. Over wie je werkelijk bent, over zielenwerk. Het is belangrijk om een stevige verbinding met je kern te maken. Maar de meest succesvolle wijze tot werkelijke voldoening is door de connectie met je Schepper te maken.
“In het gedenken van Allah vinden de harten werkelijk rust!” (Koran, 13:28)
-
Heling is jezelf toestemming geven om voor overgave te kiezen
Je bent in staat om te kiezen voor je welzijn. Je kunt een innerlijke staat van vrede bereiken door ervoor te kiezen. Dat heet: overgave. En het mooie is: je hoeft er geen moeite voor te doen. Het is er al. De goddelijke toestemming ís al gegeven. Je bent al begunstigd met de toestemming om je goed te voelen, om langer en gezonder te leven en om op persoonlijk vlak te groeien. De vraag is dus niet of Allah je toestemming geeft, maar of jíj jezelf toestemming geeft om de goddelijke toestemming te ontvangen.
Dit is tegelijkertijd ook de kern van het probleem. Het is niet zo makkelijk als het lijkt, anders zou je kern-gezond zijn. Als je dat niet bent, zou je na wat onderzoek kunnen achterhalen, welk deel van jou ervoor kiest om niet gelukkig en gezond te zijn.
Meestal heeft dit met een of andere verplichting te maken. Je kiest voor je angst omdat je denkt dat je geluk erin opgesloten ligt. ‘Ik heb nu eenmaal verantwoordelijkheden’ – zeg je tegen jezelf met een diepe zucht en een zwaarmoedig hart. Maar besef je wel dat je eigenlijk aan die verantwoordelijkheden hangt en dat je er ergens nog wel trots op bent ook. Op de een of andere manier ga je er namelijk vanuit dat je geluk of voldoening er van afhangt.
‘Als ik dit probleem heb opgelost, dan zal ik me beter voelen. Als ik dat geregeld heb, komt het goed met me’. Je offert jezelf als het ware op en dat geeft je een vals gevoel van trots over je verantwoordelijkheden, terwijl er in de ondertoon zorgen en angst weerklinken. Deze onrust is dan je excuus om geen aandacht te besteden aan wat jouw werkelijke zorg had moeten zijn, namelijk jouw zielenrust, jouw welzijn en je lichamelijke gezondheid.
-
Je angst verlichten kan door de bron van je angst te herkennen
Handelen vanuit bezorgdheid is goed bedoeld, want je doet het uit liefde voor de ander. Maar als het als een verplichting voelt en je de ander met tegenzin helpt, dan voel je je ook schuldig.
Dan heb je een valse verantwoordelijkheid op je schouders genomen. Een verantwoordelijkheid die eigenlijk van een ander is en niet jouw welzijn dient. Dus je kunt wel stiekem zitten klagen, in je eentje of bij iemand anders, maar je doet het jezelf aan, dit leed. Je hebt er voor gekozen om te lijden.
‘Maar wat moet ik dan doen’, klaag je. ‘Ik kan mijn familie, mijn vriend, mijn collega toch niet in de steek laten?’
Nou, dat is ook niet de bedoeling. Maar het helpt niet jezelf als een slachtoffer te zien. Bevrijd jezelf uit je eigen gevangenis. Neem de verantwoordelijkheid voor je lijden in eigen handen. Dit zal een positieve verandering in jouw leven teweeg brengen en in dat van anderen.
Als je tevreden bent en de waarheid inziet van het nemen van de verantwoordelijkheid, zal je begripvoller, liefdevoller en vergevensgezinder zijn. En je zult ook andere mensen op verschillende manieren positief beïnvloeden. Waarom en hoe? Ten eerste omdat jij ervoor kiest je pijn en de last van je verplichtingen niet door te geven – aan je kinderen bijvoorbeeld. En ten tweede omdat jij de ander niet langer de kans ontneemt om zijn of haar eigen zielenwerk te doen.
-
Valse verantwoordelijkheid op je nemen leidt tot schijn-heiligheid
We hebben allemaal valse verantwoordelijkheden op ons genomen en verwisseld met onze werkelijke verantwoordelijkheid. Onze werkelijke verantwoordelijkheid is om ons eigen zielenwerk te verrichten: om dichter bij Allah te komen door Hem beter te leren kennen en te aanbidden. Om de realiteit te kennen die licht schijnt op onze illusies en ze ontmaskert.
Dit is de reden dat sommigen zeggen dat we in een illusie leven. We houden de illusie zelf in stand dat onrust de enige manier is om iets te bereiken. En daarom loopt ons ego weg voor de werkelijke verantwoordelijkheid en loopt het achter de verantwoordelijkheid van een ander aan. En de ander doet precies hetzelfde. We zijn schijn-heilig.
Als je zou mogen kiezen: wil je dan een dokter zijn of een patiënt? Als het om je gezondheid gaat, ben je ofwel een dokter – waarbij je naar je intuïtie luistert en jezelf en anderen heelt – of je bent een patiënt die luistert naar iemand anders, zoals de dokter of de medische wetenschappers. Je neemt ofwel verantwoordelijkheid voor je huidige toestand en schenkt jezelf de kans om te veranderen en verbeteren, of je kiest voor slachtofferschap en plaatst jouw gezondheid en welzijn in de handen van anderen.
Dus hoe kun je de helende energie zijn werk laten doen? Onderzoek waar je angst en onrust vandaan komt. Onderzoek de bron van de verplichting. Bevrijd jezelf uit de gevangenis van je gedachten en doe je eigen zielenwerk.
-
Verplicht je niet langer; verzet je niet langer
We hebben geleerd van onze ouders en leerkrachten dat zorgeloosheid en argeloosheid tekenen zijn van onverantwoordelijk gedrag. Als gevolg hiervan accepteren we het als volwassene om ‘verplicht’ bezorgd te zijn, terwijl we er eigenlijk niet eens blij van worden. We handelen daarbij zoals van ons verwacht wordt en zetten een masker op. Het is een schijn-heilige houding. Je zet het masker op van bezorgdheid en zet je volledig in om de ander te plezieren, maar ondertussen voel je ongemak en druk. Dan is dit niet uit liefde, maar puur uit plichtsbesef. Vandaar dat je ook last hebt van je geweten.
Uiteindelijk zijn we gaan geloven dat dit goed voor ons is. We vergeten hierbij de vrede en vreugde waarmee we geboren zijn en die we de wereld te bieden hebben. Ze zijn weg! Bedekt of begraven onder een steen.
We doen er allemaal aan mee. Als kind heb je vast wel verwijten gekregen van je moeder, dat je kamer een puinhoop was, of dat je de afwas nog steeds niet gedaan had. Eigenlijk wilde je moeder dat je gemotiveerd was om uit jezelf te komen helpen, maar ze wist niet hoe ze dat voor elkaar moest krijgen. Dus legde ze het op of maakte ze je verwijten totdat je het deed. Met tegenzin.
Op een gegeven moment ging er bij je als kind een knopje om en wilde je je moeder graag een plezier doen. Als je intrinsiek gemotiveerd bent, wordt plichtsbesef liefde en ervaren zowel kind als moeder vrede en vreugde.
-
Angst is het resultaat van onvolledige kennis over God
Bang zijn voor de toekomst is een manifestatie van een onvolmaakt geloof. Een volledig geloof is gebouwd op volledig vertrouwen. Onrust en angst duiden op een gebrek aan vertrouwen. Het is de manifestatie van een verkeerd begrip, van een geloof in gebreke. Het is de angst voor het onbekende, en het onbekende is een direct gevolg van het gebrek aan of afwezigheid van goddelijke kennis.
“Werkelijk, Allah de Allerhoogste heeft gezegd: “O zoon van Adam! Wijd jouw aandacht aan Mijn aanbidding, dan zal Ik jouw hart vullen met rijkdom en armoede eruit verwijderen. Als je het nalaat, zorg ik ervoor dat je geheel in beslag genomen wordt en zal ik je armoede niet verlichten.” (Tirmidhi, sahih)
In feite zijn we allemaal onopzettelijk misleid als het om werkelijk geloof en heling gaat. De waarheid is dat als je Allah werkelijk zou kennen, je geen zorgen zou hebben en slechts vreugde en dankbaarheid zou ervaren en constant je innerlijke behoeften vervuld zou zien. Je zou een bijdrage leveren aan de wereld. Je zou een heler zijn in plaats van een slaaf die het gevoel heeft dat hij alleen maar leeft om een ander of een systeem te dienen. Niet iemand die zichzelf troost met materialistisch en tijdelijk genot om de teleurstelling en het gemis niet te hoeven voelen of om niet depressief te worden. En die dit verwart met liefde. Maar een verplichting aangaan is geen liefde, als we ons gedwongen voelen.
-
Je verantwoordelijkheid nemen is de sleutel tot verandering
Als je wil veranderen, kan dat. Je kiest er zelf voor slachtoffer te blijven of om jezelf te vernieuwen. Zoals de beste mens aller tijden, onze Profeet Mohammed ﷺ heeft gezegd: “Je kunt elke dag je geloof vernieuwen door te zeggen: “La ilaha illa Allah – Geen god is het waard om aanbeden te worden dan Allah.” (Ahmad, hassan). Je kunt elke dag tot inkeer komen. In het Arabisch betekent tawba, dat vaak wordt vertaald met berouw, letterlijk ‘terugkeren’. Je kunt elke dag dus terugkeren naar Allah.
-
Denk het goede van God
Het is je geloof dat jouw lot bepaalt. Perfectioneer je geloof door gericht te zijn op persoonlijke groei en het opdoen van kennis. Je krijgt wat je verwacht: ‘Omdat ik weet dat God goed is, zie ik en ontvang alleen wat goed is’.
Er is overgeleverd dat de Profeet ﷺ heeft gezegd: “Allah heeft gezegd: “Zoals Mijn dienaar over Mij denkt, zo zal Ik ook voor hem zijn.” (Al Boechari, Muslim)
Als jij geleerd hebt dat God vooral en in de eerste plaatse een bestraffende God is, besef dan dat dit een vervorming van de waarheid is. Dat is je verteld om jou te laten doen wat men van jou wilde; om jou te (ver)vormen. Maar je kunt kiezen om deze gedachte los te laten en je godsbeeld om te vormen naar dat van een barmhartige en genadevolle God.
Werkelijke eigenwaarde is de dynamische aantrekkingskracht die alles als vanzelf op je pad brengt. Nogmaals; die is niet gebaseerd op wat jij wenst, maar op de gedachten die jij over God hebt.
-
Focus op de kennis dat God goed is
Als je het goede wil ontvangen, focus dan niet op het goede dat je zou willen ontvangen, maar op de kennis dat God goed is. Hij is Al Bar, de Bron van Goedheid. En van hieruit zal alleen maar het goede naar je toe komen. Houd je niet bezig met wat je wil, want dat is al bekend bij God. Focus op het kennen van God en je zult per direct het goede, in welke vorm dan, ook ontvangen. Waarbij je beseft dat wát God ook naar jou toestuurt, goed voor jou zal zijn, en dat je ook beproevingen nodig hebt om te groeien.
Het geheim van een volledig geloof is volledig vertrouwen op Allah. Dit verkrijg je door je niet meer te verzetten tegen de realiteit, maar deze te accepteren. Dan bevrijd je jezelf niet alleen van angst, zorgen, weerstand en druk, maar zal ook alles wat je nodig hebt, je worden aangereikt.
-
Drie manieren om (je innerlijk) te helen
Innerlijke vrede is de bron en basis van de helende energie. Vrede en vertrouwen kun je vinden in de balans tussen het positieve en negatieve. Bezorgdheid is de eerste stoorzender van vrede en het eerste teken van disbalans, of gebrek aan vertrouwen. En gebrek aan vertrouwen is het eerste teken van een gebrekkig geloof.
Maar een gebrekkig geloof kan direct geheeld worden op drie manieren: door kennis op te doen over Allah, door je tot Hem te richten in overgave en door het gezelschap op te zoeken van mensen met kennis en de wijsheid om die over te brengen.
“En wees zelf geduldig met degenen die hun Heer in de morgen en de avond aanroepen, verlangend naar Zijn Aangezicht. En wend jouw ogen niet af van hen omdat jij de versierselen van het wereldse leven wenst…” (Koran, 18:28)
geïnspireerd door surrenderworks.com