Soms ben je naarstig op zoek naar antwoorden. En alhoewel je blij bent met de vrije wil die jou gegeven is, voel je geregeld de behoefte de toekomst te willen weten. Leiding van de Alwetende zou zó fijn zijn voordat je begint aan je expeditie in het onbekende. En dus verricht je vol goede moed het istikhara gebed, maar dan…   

Dit overkwam mij twee zomers geleden. In de week van mijn bruiloft werd het ogenschijnlijk veelbelovende huwelijk geannuleerd. Ik had salaat al-istikhara verricht; het gebed waarin je Allah vraagt om leiding bij het maken van de juiste keuze. Dit op aanraden van de profeet vrede en zegeningen zij met hem die tegen zijn metgezellen zei: “Indien iemand van jullie een beslissing moet nemen, dient hij twee gebedseenheden te bidden en dan dient hij te zeggen…”

Zo gezegd zo gedaan en in de maanden die erop volgden verliep alles naar wens. Het antwoord op mijn gebed was duidelijk; dit huwelijk is voorbestemd. Je kunt je de klap, teleurstelling en onbegrip waarschijnlijk wel voorstellen, wanneer je iets heel graag wilt en het op zo’n laatste moment niet doorgaat. Terwijl de annulering van mijn kant uit kwam, maakte dat het verdriet er niet minder op. Ik begreep het gewoon niet, want ik had toch zeker istikhara gebeden?

Kennis is vrijheid en onwetendheid is gevangenschap

In 1997 schreef David P. Hunt het volgende: “Kennis is een goed iets. Maar kan het één van die goede dingen zijn waar je ook te veel van kunt hebben? Wellicht, als de kennis waar we het over hebben voorkennis betreft..”

Voorkom dat je het antwoord op je istikhara als voorkennis ziet, als een voorspelling van wat komen gaat. Een positief antwoord wil niet zeggen dat je bedrijf een feit is en al helemaal niet dat je nu de zegeningen van Allah hebt en er succes zal volgen. Salaat al-istikhara biedt geen sneakpeak en dat lijkt de valkuil van velen te zijn. Wanneer de zaken vervolgens niet gaan zoals verwacht, blijf je berooid achter. Maar wat verwachtte je eigenlijk? En wat houdt het (antwoord op je) istikhara gebed dan wel in?

Zoals iedere smeekbede idealiter gaat, begin je met het verheerlijken van Allah. In het eerste deel van istikhara prijs je Zijn kennis, kracht en macht. Je erkent Zijn grootsheid en jouw tekortkomingen hierin. Na deze nederige opstelling volgt jouw verzoek. Je vraagt Allah om je keuze te vergemakkelijken indien het goed voor jou, je doenya en je akhira (wereldse en leven in het hiernamaals) is en om je ervan weg te houden indien dit niet het geval is.

Wanneer Allah al jouw trouwplannen vergemakkelijkt, garandeert Hij jou niet dat je daadwerkelijk met hem of haar zult eindigen of blijven. Het enige wat Allah jou met alle voorspoed duidelijk maakt, is dat het zetten van de stap beter is voor jou, je doenya en je akhira. Hij weet dat de andere partij jou zal afwijzen of dat er een scheiding volgt. En toch zegt Allah jou dat dìt beter is voor jou, je doenya en jouw akhira.

Verhaal van Moesa (Mozes)

Tegen het eind van soera al-Kahf (Koran, 18: 68-82) lees je dat ook profeet Moesa met onbegrip te maken had. Allah geeft hem – een profeet met enorm veel bewezen geduld en kennis – de opdracht bij Khidr in de leer te gaan. Eenmaal bij hem aangekomen, vraagt Moesa of hij hem volgen mag. Waarop Khidr zegt: “Je zult niet in staat zijn geduld met mij te hebben.” Moesa staat erop en hun leerreis begint -op voorwaarde dat hij geen vragen stelt.

In zijn eerste leermoment ziet Moesa Khidr een boot vernielen, terwijl de eigenaren ervan zo vriendelijk waren hen aan boord te laten. Moesa reageert verbaasd, waarop Khidr antwoordt: “Heb ik je niet gezegd dat je niet in staat bent om geduld te hebben met mij?” Hij biedt zijn excuses aan en de heren vervolgen hun reis. Ze komen een jongen tegen en Khidr doodt hem. Moesa is in shock: “Hoe kon je een onschuldig mens doden?” En opnieuw antwoordt Khidr met dezelfde woorden. Waarna Moesa aangeeft dat als hij hierna nog eens naar iets vraagt, Khidr hem mag verlaten en hun wegen scheiden.

De heren komen aan in een dorp waar zij onwelkom zijn. Daar staat een muur die Khidr samen met Moesa overeind zet. Ook hier had Moesa iets op aan te merken. Ze hadden gerust een verdienste kunnen vragen. “Dit is dan de scheiding tussen jou en mij.” zei Khidr. “Ik zal je de uitleg geven van wat jij niet kon begrijpen.”

Het leven zit vol met lessen

De boot behoort toe aan arme mensen die ervan afhankelijk zijn. Er wachtte hen een heerser die met geweld elke boot in bezit zou nemen. Vanwege de schade is hun boot in eigen bezit gebleven. De jongen die om is gebracht zou later een ware kwelling zijn voor zijn gelovige ouders. We wensen hen een beter kind toe dat zuiverder en vriendelijker is dan hij. En wat de muur betreft, die was van twee weesjongens. Daaronder lag een schat die hun toebehoorde, maar bij instorten zichtbaar zou worden voor de bewoners van het dorp.

Geboren met de gift van het niet-weten in een wereld vol hoop

Het aanhouden van een geloof over hoe de toekomst zal uitpakken, is te vergelijken met denken het beter te weten. De valkuil is wanneer de zaken niet verlopen zoals je ze verwacht. Een vergissing die profeet Moesa alsmaar bleef maken. En sta erbij stil dat, gezien het directe contact, Allah Moesa de les ook gewoon had kunnen vertellen legt Nouman Ali Khan uit. Dit geeft aan dat het niet ging om theoretische kennis, maar om iets dat enkel geleerd kan worden middels ervaring; wijsheid. Zoals Leonardo da Vinci zei: “Wijsheid is de dochter van ervaring.” Vertrouw er dus op dat Allah ten alle tijden het beste met je voorheeft. Voorwaar, Hij is de kenner van het zichtbare en het onzichtbare.

Dus, stel dat je na istikhara en een soepel verloop trouwt met de persoon in kwestie. En er volgt een scheiding, betreur dan je keuze en stap niet. Allah had jou daarin geleid, nadat je Hem verzocht had het enkel te laten gebeuren als het beter voor je zou zijn. Zelfs de scheiding die daaruit voortkwam is dus goed voor je, op een manier waar jij (nog) geen weet van hebt. Mogelijk denk je beter af te zijn geweest zonder die persoon, zonder al die pijn. Het antwoord daarop is: nee. Volgens Allah’s kennis en wat Hij weet van jouw toekomst en jouw akhira, was dat huwelijk met al haar gebreken en pijn, beter voor jou.

Op de uitkijk staan voor wijsheden

Er zit een wijsheid achter. Een les die je leren moet. Zoals dat het kan zijn dat je op basis van je istikhara besluit om iemands hand te gaan vragen, waarna je wordt afgewezen. Blijkbaar moest je de afwijzing ondergaan en zat er een les in verborgen. Misschien wel vanwege je ego of om wat voor reden dan ook. Je weet maar nooit wat de wijsheid is achter een gebeurtenis. Dit is waarom je nooit het antwoord op je istikhara verkeerd moet interpreteren als zijnde een bewijs dat je gegarandeerd bent op succes. Maar wat is dan wel de juiste houding en mentaliteit?

Profeet Ayyoeb, het symbool van sabr (geduld)

Profeet Ayyoeb stond bekend om zijn schoonheid, kracht en rijkdom. Zo vertelt Mufti Menk dat hij de leider was van een gemeenschap, had enorme stukken grond, een vrome vrouw en van haar 14 kinderen. Allah besloot de gunsten één voor één weg te nemen om zijn dankbaarheid op de proef te stellen. En subhanAllah, Ayyoeb had de bijzondere gewoonte Allah te danken onder alle omstandigheden, zelfs al waren ze -naar ons zeggen- onverdraagzaam.

Om te beginnen verloor Ayyoeb al zijn grond en goederen, maar hij bleef Allah dankbaar. Vervolgens nam Allah de zielen van al zijn veertien jonge, mooie en gezonde kinderen. Iblies verscheen en zei: “Kijk wat jouw gebeden je opleveren. Je bidt en prijst Allah dagelijks en wat krijg je ervoor terug? Je bent alles kwijt. Wat voor Heer doet zoiets!” Als respons kreeg Iblies: “Al het bezit dat ik heb, is eigendom van Allah en dus heeft Hij al het recht om het (terug) te nemen.”

Vervolgens werd zijn gezondheid weggenomen; zijn huid bladderde af en organen vielen uit. Niemand wilde meer bij hem zijn, want als hij echt een goed mens was had Allah hem dit niet aangedaan. Ayyoeb en zijn vrouw werden zelfs verbannen uit angst aangestoken te worden. Toen zijn vrouw hem na 18 jaar vroeg dua (smeekbede) te doen, liet Ayyoeb weten 80 jaar lang zegeningen te hebben ontvangen van Allah. En vervolgde: “Ik ben te gegeneerd om Allah om genezing te vragen, voordat ik ook 80 jaar onder deze omstandigheden heb doorgebracht. Hij heeft mij zoveel gegeven.”

Openstaan voor al het moois

Ayyoeb vroeg wel om geduld en om kracht. Hij zag het als een test en accepteerde deze. Uiteindelijk schonk Allah hem gezondheid, zegende hem met 28 kinderen, gaf hem een gemeenschap die enorm toenam en zijn rijkdom was ongeëvenaard. Allah houdt ervan wanneer je van zijn zegeningen gebruik maakt, wanneer je Hem om hulp vraagt en dankbaarheid toont voor alle zegeningen. Het antwoord op je istikhara, zelfs al lijkt het een nare ervaring, is niets meer dan een middel om deze gradatie te kunnen bereiken. Luister dus niet naar de Shaytan en denk nooit dat het een teken is dat Allah niet van jou houdt. Het tegendeel is juist waar.
conclusie istikhara

Voorkennis, voor zover je istikhara zo noemen kunt, kan inderdaad verkeerd zijn – wanneer je nog niet over de kennis beschikt om er goed mee om te gaan.  “De toekomst behoort tot degenen die zich erop voorbereiden vandaag,” aldus Malcolm X. Verdiep je dus meer in de islam, stel vragen wanneer je mentaal vastloopt en leer jezelf aan altijd alhamdoelillah te zeggen. Jouw leven zit vol met lessen. Je bepaalt zelf of je op het verleden wilt blijven teren of bouwen. Hoe jouw mentaliteit het verschil maakt, lees je hier.

Hoofdfoto: Pexels