Sterven als moslim in Nederland. Dat zal voor de meesten van ons het geval zijn. Maar wat komt daar allemaal bij kijken? In hoeverre kun en wil je je eigen begrafenis vormgeven? Onze schrijfster Rabia besloot haar uitvaartwensen op papier te zetten. Hieronder beschrijft ze welke soort beslissingen ze in dat proces heeft moeten nemen. 

Rabia: “Door mijn werk als dodenwasser – waarover ik al eerder schreef – heb ik veel kennis opgedaan over wat er allemaal met je lichaam gebeurt na de dood.

Het plan was om met mijn toenmalige man en onze kinderen begraven te worden in Marokko. Maar ik ben geen Marokkaanse en belangrijker nog; ik zag dat de praktijk van het begraven worden in het buitenland soms in strijd bleek te zijn met wat ik weet van islamitisch begraven.

Sterven als moslim

Zo is het belangrijk om zo snel mogelijk te worden begraven. Maar soms duurt het een week voordat er een geschikte vlucht naar het betreffende thuisland is. Je lichaam ligt dan opgeslagen op een soort ‘stapelbed’ in een koelcel. Een idee dat me persoonlijk heel erg tegen staat. Vanwege het zinloze wachten en de letterlijke kilte waardoor je omgeven wordt.

Voor een begrafenis in het buitenland moet je soms een week wachten op een geschikte vlucht

Wat veel mensen niet weten is dat bij elke repatriëring van een lichaam naar het buitenland, je eerst bij een speciaal mortuarium in Utrecht wordt gecheckt. Daar kijken ze of er geen verborgen producten zijn verstopt in of bij het lichaam.  In sommige gevallen – vooral als het gaat om een land ver weg – spuiten ze een vloeistof in de aderen die de ontbinding uitstelt.

Vervolgens sealt het mortuarium de kist en maakt hem luchtdicht. Ze doen dat omdat het lichaam een tijd uit de koeling zal zijn voordat het op de plek van bestemming is gekomen. En het lichaam kan dan al beginnen om te ontbinden. Dit betekent in de praktijk dat veel overledenen in die kist het graf ingaan. Waardoor ze dus niet op hun rechterzijde met hun gezicht richting Mekka komen te liggen.

Nadenken over mijn eigen begrafenis

Dit waren voor mij redenen om mijn eigen dood onder ogen te zien en na te denken over mijn eigen begrafenis. Mijn gevoel zei me dat ik eeuwige grafrust in Nederland prefereerde boven de onzekere en lange reis naar Marokko. Ik wilde ook graag dat alles rondom mijn dood voor mijn nabestaanden duidelijk is.

Als bekeerlinge vind ik het extra belangrijk dat mijn niet-moslimfamilie weet wat ik wil. En ook dat ze tijdens mijn begrafenis met respect worden behandeld en goede uitleg krijgen. Ook voor mijn islamitische nabestaanden is dat belangrijk. Ik mag van hen ook niet verwachten dat zij exact weten wat de islam over begraven zegt en wat mijn wensen zijn.

Door na te denken over je eigen begrafenis ontlast je je nabestaanden én je eigen geweten

Zoals het een goede Nederlandse betaamt, wilde ik alles compleet uitgeschreven en vastgelegd hebben. Ik had mij inmiddels verzekerd bij een Nederlandse uitvaartmaatschappij. Het bleek mogelijk om mijn wensen digitaal vast te leggen in hun systeem. Bij mijn overlijden hoeft er dan alleen maar gebeld te worden en kunnen ze mijn wensen er zo bij pakken.

Het ziekbed en het sterven

Ik ben begonnen met het vastleggen van de islamitische basisprincipes rondom het eventuele ziekbed en het sterven. Dus geen geweeklaag en geen vreemde mannen – lees: niet-mahram – aan mijn bed. Ook heb ik de rituele dodenwassing tot in de puntjes vastgelegd, inclusief de mensen door wie ik graag gewassen zou willen worden. De boeken Ahkaam al djanaa’iz van Al Albani en Begrafenissen – voorschriften en vermaningen van Al Djibaali zijn hierbij van grote hulp geweest.

Om mij ervan te vergewissen dat een uitvaartmaatschappij al kennis heeft van islamitische zaken heb ik ook telefoonnummers vermeld van de verschillende islamitische uitvaartmaatschappijen die benaderd kunnen worden.

Omdat het idee van het verblijf in een mortuarium mij met afkeer vervult, wil ik thuis wachten tot het moment van het begrafenisgebed en de daadwerkelijke teraardebestelling. Dit is mogelijk door middel van een koelelement dat onder mijn lichaam gelegd wordt. Verder heb ik het begrafenisgebed beschreven zoals dat bekend is binnen de islam en heb ik vermeld waar ik begraven wil worden.

Testament en nalatenschap

Als je nog kleine kinderen hebt op het moment dat je je uitvaartwensen vastlegt, kun je ook aangegeven wie je graag wil dat voor je kinderen zorgen na je dood. Ik heb destijds aangegeven dat ik graag zou willen dat mijn kinderen door moslimfamilie opgevangen zouden worden en dat zij contact met hun niet-moslimfamilie zouden houden. Mocht dit onverhoopt niet mogelijk zijn dan houd ik de hele islamitische gemeenschap verantwoordelijk voor het opvangen en bijstaan van mijn kinderen.

Tot slot is het belangrijk dat je financiële situatie helder is. Het nalaten van een testament is in de islam ook sterk aanbevolen. Ik heb als uitvaartwens opgenomen dat ik wil dat mijn nalatenschap indien mogelijk op een islamitische wijze verdeeld wordt. Met oog op wat haalbaar is binnen de Nederlandse situatie natuurlijk.

Je voorbereiden op je eigen dood zou eigenlijk een vanzelfsprekendheid moeten zijn

Ik heb gemerkt in mijn omgeving dat het je voorbereiden op je eigen dood als eng, raar of ver-van-mijn-bed beschouwd wordt. Maar ik vind het een vanzelfsprekendheid. Eén ding is zeker in het leven en dat is dat er een einde aan komt en we zullen sterven. Hoe vaak komt er niet een bericht voorbij dat er geld ingezameld wordt voor iemand die overleden is maar geen verzekering had? Dit moet zeer stressvol voor de nabestaanden zijn. Ook is het dan maar de vraag of de begrafenis wel verloopt zoals de overledene eigenlijk had gewild.

Islamitische uitvaartmaatschappij

Als je een verzekering neemt bij een reguliere of islamitische maatschappij, dan mag je er in principe van uitgaan dat de begrafenis correct geregeld wordt.

Toch vind ik het van belang om zelf de regie te houden, ook na mijn dood. Want ook binnen de moslimwereld zijn er verschillende culturele gebruiken die niet altijd overeenkomen met de manier waarop ik islam beleef. Zeker als je ouders en broers of zussen geen moslim zijn, wil je geen discussies of onduidelijkheden boven of over je graf heen. Ik wil geen kruis bij mijn graf of een afscheid met sentimentele liedjes. En zeker geen crematie!

Dat ik mijn uitvaartwensen heb vastgelegd, geeft mij een bepaalde rust. Mijn naasten weten waar ik mijn uitvaartwensen heb neergelegd en dat ze mijn uitvaartmaatschappij moeten bellen als ik overlijd en dat deze ook over mijn wensen beschikt.

Het brengt je dichter tot Allah

Ik ontlast hierdoor mijn nabestaanden en tegelijkertijd mijn geweten. Ik doe bij leven wat ik kan om alles goed te regelen. Het is echt heel verhelderend om je te verdiepen in de islamitische regels omtrent begraven en goed na te denken over hoe je het allemaal geregeld wilt hebben. Mij bracht het dichter tot Allah.

Schroom ook niet hierover met je geliefden te spreken. Er is geen enkele reden angstig of terughoudend hierover te zijn. Wees niet bang je wensen kenbaar te maken: het is jóuw leven en jóuw dood!”

Wil jij naar aanleiding van dit artikel je eigen uitvaartwensen op papier te zetten? Hieronder vind je een voorbeeld-tekst die door de schrijfster van dit artikel is opgesteld.

Zie het als een uitnodiging om goed na te denken over je eigen wensen op dit gebied. Ook kun je het gebruiken om het moeilijke – en tegelijkertijd o zo noodzakelijke – gesprek erover aan te gaan met je naasten.

Dit zijn de uitvaartwensen van:

(Voornaam) (Achternaam),

 

Geboren op: (Geboortedatum)

 

Hieronder volgt een beschrijving van hoe ik mijn uitvaart voor mij zie. Alles zal vanaf het moment van overlijden volgens de islam geschieden. Ik verwacht dat mijn nabestaanden zich zo goed mogelijk van de islamitische rituelen rondom de uitvaart op de hoogte zullen stellen (zie bijvoorbeeld ‘Ahkaam al djanaa’iz’ van Al Albani of ‘Begrafenissen – voorschriften en vermaningen’ van Al Djibaali).

Mijn ziekbed

Als er een ziekbed is, wil ik graag bezocht worden door familie en vrienden. Tijdens mijn ziekbed wil ik geen muziek of geweeklaag, maar normale conversatie.

 

Ik hoop dat mijn dierbaren mij zullen aansporen tot het zeggen en hopen van het goede zoals de geloofsbelijdenis. Als ik dit niet kan, hoeft niemand anders dit voor mij te zeggen; dit is mijn persoonlijke taak.

 

Ik zou het op prijs stellen als er mooie woorden tegen mijn familieleden worden gesproken om hen te herinneren aan het hiernamaals en op onze ontmoeting aldaar.

 

Op het moment van overlijden, wil ik bij voorkeur alleen dat mijn man en kinderen aanwezig zijn en eventueel mijn moeder als zij nog zou leven.

 

Ik stel het op prijs dat de bedekking van mijn auwrah in de gaten wordt gehouden door mijn geliefden. Ik wil ook niet gekust of aangeraakt worden door andere mannen behalve mijn echtgenoot, zoons en broer.

 

Het luisteren/reciteren van Koran keur ik goed als dit de aanwezigen of mijzelf geruststelt, maar ik wil niet dat dit een verplichting of gewoonte wordt en ook is er geen voorkeur voor een bepaalde soera.

 

Mijn overlijden

Wanneer ik mijn laatste adem uitblaas, wil ik dat mijn echtgenoot of één van mijn kinderen (indien aanwezig) mijn ogen sluit en me afdekt met een laken. Ik mag gekust of aangeraakt worden.

 

Huilen is een natuurlijk proces, maar waak ervoor dat niemand van de aanwezigen zichzelf verliest en ontevredenheid met de beschikking van Allah uit.

 

Mijn overlijden wordt gemeld bij de bekende instanties, als eerste bij mijn uitvaartmaatschappij (naam) en mijn huisarts (naam + telefoonnummer).

 

Neem voor het verzorgen van de uitvaart contact op met een van de volgende Islamitische uitvaartverzorgers: (naam + telefoonnummer)

 

Zij voeren mijn uitvaart verder uit met de nodige islamitische kennis en kunnen betaald worden van mijn uitvaartsom bij mijn verzekeraar of uitvaartfonds.

 

In het overleg tussen mijn nabestaanden en de uitvaartverzorgers zijn mijn wensen – zoals vastgelegd in dit document – het uitgangspunt van al het handelen.

Mijn wassing

Zodra de dood is vastgesteld, wordt er haast gemaakt met de voorbereidingen voor mijn reis naar het hiernamaals. Mijn voorkeur zou zijn dat mijn echtgenoot mij ritueel (ghoesl al djanazah) wast, maar als hij wil, kan hij dit overlaten aan mijn zusters, te weten: (naam + telefoonnummer)

 

Deze zusters mogen verder zelf bepalen wie hen assisteert of als zij niet kunnen, andere zusters aanwijzen.

 

Ik wil niet dat een onbekende de leiding van mijn wassing op zich neemt. In mijn telefoon staan alle namen van zusters die ik ken; zij kunnen gebeld worden om te helpen. Minstens één zuster dient ervaring te hebben.

 

De wassing zal daar plaatsvinden waar het het handigst is. Dat kan thuis zijn of in een wasruimte van een moskee of uitvaartcentrum of ziekenhuis.

Benodigdheden dodenwassing:

• voldoende lauw water (in teilen)
• bakje of klein teiltje o.i.d. om water mee te gieten
• eventueel fijngemalen lotusbladeren (sidr), anders shampoo en zeep
• kamfer
• musk of andere ‘Itr (parfum)
• handschoenen
• evt. Boekhor (wierook)
• washandjes
• handdoeken
• toiletpapier
• schaar
• 5 stukken witte stof voor kaffan (pp 8 m) of 3 indien 5 niet mogelijk (ik geef de voorkeur aan 5)
• 2 stuks soetra om de auwrah te bedekken (badlaken, dikker laken enz.)
• Eventueel watjes
• Evt. stuk stof om kin binden
• Bij voorkeur minimaal 3 a 4 personen (1. wassen 2. helpen met draaien 3. soetra bewaken 4. Aangeven)

De wassing zal als volgt verlopen:

• Bedek de auwrah van de overledene met een laken of grote handdoek
• Ontdoe de overledene van haar kleding onder de soetra (desnoods knippen)
• Breng de overledene tot bijna zithouding en druk zachtjes op de buik om blaas en darmen te legen. Meerdere keren indien nodig.
• Verwijder het vuil en doe istinjaa (onderkant wassen)
• Zeg bismillah
• Verricht woedhoe bij de overledene. Breng geen water in de mond en neus aan, maar verwijder vuil met een nat watje of stukje stof.
• 1^e grote wassing met lotusblaadjes (sidr) of met zeep.
• Was het haar en de rechterzijde (eerst voor dan achter)van het lichaam
• Was de linkerzijde van het lichaam
• 2^e wassing, alleen lauw water
• Was de overledene minimaal 3 keer of een ander oneven aantal.
• Laatste wassing kamfer in het water
• Maak drie vlechten in het haar. 1 aan voorzijde en 2 aan achterzijde. Alles achterover.
• Als na de laatste wassing nog wat uit de darmen komt, doe je istinjaa en daarna alleen woedhoe. Als er vuil uit het lichaam blijft komen (urine, bloed, ontlasting), gebruik je een opgevouwen lapje stof als verbandje.
• Droog de overledene goed af
• Parfumeren (musk) op de delen van de salaat: voorhoofd, neus, handpalmen, knieën, voorste deel van voeten, evt rest van het lichaam ook.

Het wikkelen in de kaffan:

• Kaffan voor vrouw: 3 of 5 delen:
  Izaar (rok), qamis (blouse: groot stuk dubbelvouwen, gat voor hoofd eruit knippen), khimaar (hoofddoek), 2 buitenste kleden
• Evt. kaffan 3 keer met wierook parfumeren
• Volgens de meeste wetscholen en i.v.m. stijfheid worden de armen naast het lichaam gelegd
• Indien mogelijk, leg de kaffan in volgorde op een bed cq tafel (eerst 2 doeken, dan blouse, hoofddoek en rok)
• Wikkel de rok om het lichaam, eerst rechts dan links
• Doe de blouse over het hoofd en bedek het bovenlichaam ermee
• Doe de hoofddoek om het hoofd
• Wikkel het lichaam in, eerst rechts dan links
• Het gezicht mag nog onbedekt blijven voor de nabestaanden om afscheid te nemen
• Knoop de kaffan dicht met lapjes stof; onder de voeten, om het middel en boven het hoofd (na het afscheid)
• Knoop evt. nog 2 lapjes bij de knieën en rond de borst/schouders
• De knoop zit aan de linkerkant van het lichaam (i.v.m. openen in graf op rechterzijde)
• Maak de knoop stevig zodat de kaffan niet openvalt bij het dragen, maar wel los te maken in het graf (maak een soort stevige lus)

Het verrichten van smeekbedes:

Voor, tijdens en na de wassing zegt men goede woorden zoals doe’a, bijvoorbeeld:

 

“Allahoema ghfirlaha, Allahoema thabbiet-ha.”
(O Allah, vergeef haar, O Allah, geef haar standvastigheid)

 

Of de doe’a die men ook mag zeggen bij het sluiten van de ogen (na overlijden):
“Allahoema ghfirlie Rabi’a warfa’ daradjataha fie l-mahdieyyien, wakhloefha fie ‘aqiebieh fiel-ghaabierien, waghfirlanaa wa laha yaa Rabbaa l-alamien, wafsah’laha fie qabrieha wa nawier laha fieh.” (O Allah, vergeef Rabi’a en verhef haar rang tussen de rechtgeleiden en wees een Beschermer voor de achtergeblevenen. Vergeef ons en haar, O Heer van de werelden. Maak haar graf groter en laat er licht in schijnen.)

 

Na de wassing is het aanbevolen om ghoesl (grote wassing) te doen, maar alleen woedhoe is ook goed.

 

Let er op om met niemand over de dode te praten, zie dit als een soort beroepsgeheim: “Wie een moslim wast en niets hierover doorvertelt. Allah zal hem veertig keer vergeven.”

 

Mijn gezicht zal ontbloot blijven zodat niet-aanwezigen later nog afscheid kunnen nemen. Kussen en aanraken door vrouwen, echtgenoot, zoons en broer is toegestaan, mits beheerst.

Tussen wassing en begrafenis

Na de wassing zal ik thuis opgebaard (al dan niet met ontbloot gezicht) blijven tot de tijd daar is om naar de moskee en de begraafplaats te gaan. Ik wil onder geen beding in een mortuarium gelegd worden!

 

Mensen kunnen in deze periode thuis afscheid komen nemen en/of mijn nabestaanden condoleren. Ook hier wens ik geen geweeklaag of overdreven gehuil. Wees niet terughoudend gasten hierop te wijzen of desnoods te vragen weg te gaan.

De opbaring:

Mijn gasten krijgen thee en zoetigheden aangeboden. Voor gasten die van verder weg komen, wordt een eenvoudige maaltijd gekookt. Dit alles in overeenstemming met mijn nabestaanden. Ik wil niet dat mijn nabestaanden te veel belast worden met de magen van mijn gasten.

 

De ‘opbaring’ thuis zal zo lang duren als wettelijk verplicht is voor ik begraven kan worden. Hoe korter, hoe beter.

 

Of ik na de wassing meteen naar huis ga of langs de moskee voor het djanazah-gebed kan ik niet baseren op islam. Hiervoor dient iemand met kennis geraadpleegd te worden of wordt gedaan wat het meest praktisch is, alles in samenspraak met mijn nabestaanden.

Het djanazah-gebed

Op advies van een moslim met kennis of in overleg met mijn nabestaanden wordt bepaald op welk moment ik naar de moskee ga voor het djanazah-gebed. Dit kan zijn meteen na de wassing waarna ik weer naar huis ga of zodra de tijd aangebroken is voor de daadwerkelijke teraardebestelling.

 

Mijn nabestaanden bepalen in welke moskee het gebed zal plaatsvinden.

 

De lijkwade (kaffan) wordt geheel gesloten en afgebonden met stukjes stof. Ik word op een draagbaar naar de moskee gereden. Daar zal het djanazah-gebed voor mij verricht worden.

Het djanazah-gebed gaat als volgt:

Mijn lichaam wordt voor de menigte geplaatst en de imam staat bij mijn lichaam ter hoogte van mijn middel.

 

Men stelt zich op in rijen, schouder aan schouder. Mannen voor, vrouwen achter.

 

Tijdens de salaat al djanazah wordt niet gebogen (roekoe’) of geknield (soedjoed) zoals tijdens het dagelijkse gebed. De reden hiervoor is omdat de overledene voor de gemeenschap ligt en een moslim alleen voor Allah buigt en knielt.

 

De imam heft de handen en zegt Allahoe akbar (Allah is de grootste: 1^e takbier). De gemeenschap volgt hem en bidt in zichzelf soera al Fatiha en een ander stuk uit de Koran.

De salawat voor de Profeet:

De imam zegt de tweede takbier en men zegt in zichzelf de salawat voor de Profeet:

Allahoema salli ‘alaa Mohammed wa ‘alaa ali Mohammed
Kamaa salayta ‘alaa Ibrahiem wa ‘alaa ali Ibrahim
Innaka hamidoen madjied.

Allahoema barik ‘alaa Mohammed wa ‘aala ali Mohammed
Kama barakta ‘alaa Ibrahim wa ‘alaa ali Ibrahim
Innaka hamiedoen madjied.

(O Allah, bid voor Mohammed en de familie van Mohammed
Zoals U hebt gebeden voor Ibrahim en de familie van Ibrahim
U bent meest Lovenswaardig, meest Achtenswaardig.

O Allah, zegen Mohammed en de familie van Mohammed
Zoals U Ibrahim en de familie van Ibrahim hebt gezegend
U bent meest Lovenswaardig, meest Achtenswaardig.)

 

Na de derde takbier maakt men smeekbede voor mij. Men vraagt hierin om mijn vergeving en om een hoge plaats in het Paradijs.

 

Na de vierde takbier maakt men wederom smeekbeden voor mij, zichzelf en/of alle mensen.

 

Vervolgens zegt men na de imam de tasliem: Assalamoe aleikoem of assalamoe aleikoem wa rahmatoellah of assalamoe aleikoem wa rahmatoelahi wa barakatoehoe (vrede zij met jullie – en de genade – en de zegeningen van Allah).

 

Dit kan eenmaal over de rechterschouder of vervolgens ook over de linkerschouder.

De begrafenis

Na het djanazah-gebed gebed – tenzij om gegronde redenen anders wordt beslist – word ik vervoerd naar (naam begraafplaats) waar ik zal worden begraven op een plek die door mijn nabestaanden uitgezocht wordt.

 

Mijn nabestaanden en andere rouwenden zullen bij de teraardebestelling aanwezig zijn.

 

De kist wordt door mijn mannelijke nabestaanden gedragen, indien mogelijk, anders door andere mannen uit de gemeenschap. Zij dragen mij naar mijn graf.

 

Er vindt geen afscheid of ritueel plaats in een aula. Er wordt geen muziek gedraaid. Wel kan een ontvangstruimte op de begraafplaats gebruikt worden om samen te komen voorafgaand aan de teraardebestelling.

 

Indien mogelijk voldoet mijn graf aan de islamitische normen d.w.z. dat er in de grafruimte over de lengte een nis (lahd) is gegraven waar ik op mijn zij in geplaatst kan worden met mijn gezicht naar Mekka. Hier dient voor het delven al rekening mee gehouden te worden en berekend te worden.

Het graf

Mannelijke rouwenden zullen mij (in lijkwade) in mijn graf tillen, via de voetzijde met het hoofd eerst. Zij plaatsen mij op mijn rechterzijde met het gezicht richting Mekka in de nis en dekken het gat vervolgens af met hout o.i.d. id zodat de aarde niet rechtstreeks op mijn lichaam valt.

 

Indien er absoluut gen mogelijkheid is voor een nis, dan wordt mijn lichaam in de zelfde positie onder in het graf gelegd en daar vervolgens afgedekt met hout tegen het zand.

 

De aanwezigen mogen 3 handjes zand in het graf gooien waarna het graf gevuld zal worden tot een beetje boven de rand van het graf. Het graf zal tot een heuveltje gemaakt worden en gemarkeerd met een simpele gedenkplaat, zodat duidelijk is dat het een graf is en ik later teruggevonden kan worden door bezoekers.

 

In de lijkwade of het graf worden geen materiële zaken meegegeven. Ook op het graf wordt niets anders dan een markering aangebracht. Geen bloemen, planten, foto’s of andere zaken.

 

Na afloop van de begrafenis stel ik het op prijs als de nabestaanden nog even bij het graf zitten, een kleine islamitische toespraak houden en smeekbeden voor mij maken terwijl ik in het graf ondervraagd zal worden door de twee engelen Moenkar en Nakier.

Mijn niet-moslimfamilie

(Dit stuk tekst is vooral bedoeld voor bekeerlingen.) Mijn niet-moslimfamilieleden verwacht ik bij de gehele uitvaart aanwezig. Zij hoeven hieraan niet actief deel te nemen, maar ik wil wel dat zij begeleid worden aangezien deze rituelen nieuw zijn voor hen. Het is fijn als alles wat er gaat gebeuren aan hen uitgelegd wordt.

 

Bij de wassing mogen zij (de vrouwen) aanwezig zijn en eventueel assisteren. Ik verwacht dat de zusters die mij wassen hier rekening mee houden en een actieve houding hier in aannemen.

 

Ik ben van mening dat mijn vrouwelijke niet-moslimfamilie geen hoofddoek hoeft te dragen in de moskee. Zij kunnen achter in de moskee plaatsnemen, eventueel op een stoel.

 

Ook gaan zij mee naar het graf en mogen zand werpen. Ik verwacht dat degene die eventueel een korte toespraak houdt, rekening houdt met hun aanwezigheid.

Na mijn uitvaart

Wat mensen doen na mijn uitvaart laat ik aan hen over. Natuurlijk hoop ik dat mijn nabestaanden genoeg steun zullen vinden bij de verwerking van mijn verlies en dat men hierbij de islam als leidraad hanteert.

 

Ik waarschuw mijn nabestaanden niet ontevreden te zijn met de beschikking van Allah: van Hem komen wij en tot Hem keren wij terug. En Hij bepaalt wanneer en hoe.

 

Ook wil ik niet dat er herdenkingsbijeenkomsten georganiseerd worden, zeker niet na een voorgeschreven periode.

 

Met name aan mijn kinderen vraag ik om smeekbeden (doe’a) voor mij te maken, want de smeekbede van een oprecht kind voor de ouder wordt verhoord.

 

Ik vraag jullie en alle anderen mij te vergeven voor onrecht dat ik jullie aangedaan heb.

 

Ik wil niet dat mijn lichaam na mijn dood ter beschikking wordt gesteld aan de wetenschap of als donor. Mijn lichaam dient zoveel als mogelijk intact begraven te worden.

Mijn kinderen

Ik wil natuurlijk het liefst dat mijn kinderen bij elkaar blijven, mochten hun vader en ik gelijktijdig sterven.

 

Mijn voorkeur gaat uit naar mijn schoonzussen omdat zij familie zijn en mijn kinderen de islamitische waarden en normen kunnen bijbrengen/herinneren. Help hen bij kennis opdoen over islam en herinner hen dagelijks aan het gebed op de voorgeschreven tijden.

Mijn ouders

Mijn moeder en zus kunnen ook een rol spelen aangezien zij het dichtst bij mijn kinderen staan. Ik verwacht sowieso dat het contact met hen onderhouden blijft.

 

Mocht er geen oplossing te vinden zijn binnen de familie, dan zie ik het als een verplichting in eerste instantie voor de zusters in mijn omgeving (zie mijn contactgegevens in mijn telefoon of zusters van de wassing hierboven) en daarna verder weg, om te zorgen dat mijn kinderen in een islamitisch gezin terecht komen.

 

Ik houd een ieder die hiertoe bij machte is verantwoordelijk op de Dag der Opstanding.

Erfenis

Ik wil dat mijn nalatenschap verdeeld wordt volgens de wetten van de islam. Omdat dit ingewikkelde materie is en omdat we in Nederland een ander systeem hanteren, wil ik vragen of mijn nabestaanden een serieuze poging willen doen dit zo goed mogelijk te laten gebeuren.

Nawoord

Dit document is slechts een korte opsomming van mijn uitvaartwensen. Ik vertrouw erop dat mijn nabestaanden de islam zullen volgen en mijn wensen al kennen en zullen respecteren, mits ze niet tegen islam indruisen.

 

Wanneer en hoe mijn einde ook zal zijn, ik vraag jullie hier tevreden over te zijn want het is zoals Allah bepaald heeft.

 

Ik vraag jullie mij te vergeven voor de dingen zie ik in mijn onmacht verkeerd heb gedaan. Ik heb geprobeerd mijn hele leven als moslim eerlijk en oprecht te zijn, de weg te bewandelen die Allah mij beschreven heeft. Nooit heb ik willens en wetens iemand kwaad willen doen, zelfs niet als dat in mijn vermogen lag.

 

Die keren dat ik dierbaren en anderen toch gekwetst heb of onheus bejegend, vraag ik hen mij te vergeven.

 

Moge Allah ons allen leiden naar het goede en moge Hij mijn familie leiden op Zijn pad.

 

Amien.

(Naam)
(Woonplaats), (datum)